جاذبه های طبیعی :
خور قدیم روستا - نوار ساحلی کلات رود از یک طرف به دریا وطرف دیگر با صخره های مختلف و ماسه های طلایی به تالاب بزرگ لیپار منتهی می شود- درخت کهنسال مکرزنان ( کرگ ) وکوههای مریخی اطراف روستا ازجاذبه های گردشگری روستای رمین می باشد که هرکدام در جذب توریست نقش مهمی را ایفاءکند.
درخت کهنسال مکرزنان که نام محلی آن کرگ می باشد باقدمت بیش از 500 سال درقسمت مرکز روستا درضلع جنوبی ودرمجاورت گورستان وزیارتجاه قراردارد که درایام گذشته روزهای پنجشنبه وجمعه پذیرای افراد از شهر چابهار و حومه در زیر این درخت بز و گوسفند را قربانی نموده و دراطرف گورستان برای شفاءمریضهاو مشکلات روزمره دست به نیایش می پرداختند.
نوارساحلی کلات رود یکی دیگر از بهترین نقطه که دارای جایگاه خاص در شهرستان چابهاراست این مکان تفریحی با وسعت بیش از 10 هکتاردرنوارساحلی دردامنه تپه های ماسه ایی باعدم امکانات چشم اندازهای بس زیبایی پذیرای مسافرین و گردشگران می باشد که طرح مطالعاتی آن درسال 85 دربرنامه های عمرانی دهیاری قرارگرفته است .
تالاب لیپاریکی ازبزگترین تالابها درسطح استان به حساب می آید در4 کیلومتری روستای رمین قرار گرفته و باداشتن سدی که آب سرازیر اطراف دراین نقطه جمع و از جنگلهای متنوع برخوردار می باشد باتوجه به گذرجاده مواصلاتی ساحلی چابهاربه خلیج گواتر درایام تعطیلات شاهد بازدید گردشگران در این مکان هستیم .
کوه های مریخی یکی دیگر ازپدیده های کم نظیردرکشور بالاتر از تالاب لیپاردر اطراف روستای رمین قرارگرفته است این پدیده کم نظیر توجه توریستها بخصوص خارجیهارا بخودجذب کرده است باورود هر توریست در این روستا بیشترجستجو این مکان هستند ماسه های طلایی سواحل اطراف جاذبه آن را دو چندان نموده است
معرفي جنگلهاي سیستان وبلوچستانعلي رغم وسعت زياد و گسترده حوزه هاي آبخيز استان كه قريب 7/18 ميليون هكتار مي باشد به سبب شرايط خاص ادافيكي و اقليمي و بخصوص كمبود با زندگي منحصرا حدود يك ميليون هكتار ارضي جنگلي بصورت لكه اي و يا پراكندگي زياد در سطح استان مشاهده ميشود كه حدود 3/2 از اين سطح را پوشش هاي بياباني با گونه هاي تاغ و گز تشكيل مي دهند و بخشي از ان را پوشش هاي جنگلي گرمسيري با گونه هاي كهور ، كنار ، چش ، توج ، چگرد، كليرا و حرا و بالاخره جنگلهاي خشك با گونه هاي بادام كوهي و انبه تشكيل مي دهند ، اين جنگلها بصورت لكه هاي كم و بيش بزرگ در ناحيه بلوچستان جنوبي ارتفاعات تفتان و كوه بزمان و مناطق ارتفاعي سراوان استقرار يافته اند و بطور متوسط تراكم درختان در اين عرصه ها به 50 اصله در هكتار مي رسد از نظر گونه جنگلهاي كهور در ناحيه چاه هاشم ، جنگلها گز در جنوب چاه هاشم و تهلاب ، جنگلهاي تاغ در ريگ چاه ، دشت سمسور ، تگرو دامنه شرقي تفتان - جنگلهاي كهور ، گز و آكا سيا در چاهان جنگلهاي كهور و كلير در زرآباد و جنگلها ي گاز رخ درسازندهاي فليش واقع در حد فاصل چاله جازموريان و درياي عمان حضور دارند.در ادامه تعدادی از مهمترین گونه های جنگلی معرفی میشوند:

چش ، كرت

تيره : كهور
مرفولوژي : درختي است تنومند به ارتفاع 6 تا 8 متر، برگها مركب ، برگچه ها ريز و كوچك ، گل ها زرد كروي و خوشبو ، خارهاي بلند و نوك تيز، تاج آن توپي شكل ، تنه به شكل ‎ ميوه غلاف دار
فصل گلدهي: بهار و پاييز
مناطق انتشار:اين گونه درمناطق نيمه خشك ، گرم و مرطوب از قبيل سواحل خليج فارس و درياي عمان و در استانهاي بوشهر ، هرمزگان و سيستان و بلوچستان ( چابهار ،ايرانشهر، و نيكشهر ) و همچنين در خاك هاي عميق رسي و شني نيز مي رويد .
نام محلي : در بندرعباس كرت ، در چابهارچش، در بين لار و بندرعباس به سلم معروف است .
موارد استفاده : چوب درختان اين گونه در كشتي سازي ( لنج سازي ) ارزش بسيار زيادي دارد . برگها و ميوه ارزش علوفه اي براي دام دارد . اين درختان دراحياء اراضي بياباني و تثبيت شن هاي روان بسيار باارزشند. درگذشته درختان چش بطور غيرقانوني قطع و به كشورهاي همجوار حمل شده و در ساخت كشتيهاي چوبي بسياربزرگ تجاري مصرف مي شده است كه توسط ادارات منابع طبيعي استانهاي ساحلي از اين عمل بشدت جلوگيري شده است و در توسعه اين گنجينه گرانبهاي منابع طبيعي كشور اقدامات اصلاحي واحيائي زيادي انجام پذيرفته است .


داز نخل ايراني

تيره :خرما
مرفولوژي : نام علمي داز به معناي درختچه كوتاه قد مي باشد . درختچه اي است دو پايه با برگهاي پنجه اي سبز و چرمي ميوه سته گل در انتهاي شاخه در گل آذين خوشه ظاهر مي شود . عمر متوسط درختچه حدود 4 الي 5 متر است كه پس ازگلدهي از بين مي رود ومجددا از كنار درختچه قبلي ريشه جوش جديدي توليد مي شود .
فصل گلدهي : بهار
مناطق انتشار: درجنوب ايران در مكران در شهرستانهاي سراوان ، نيكشهر، ايرانشهر، خاش و سرباز از ارتفاع 480 متر تا 1280 متر در آبراهه ها ميرويد .
نام محلي : نام محلي آن در جنوب پورك و داز مي باشد . تصور مي رود كه يكي بنام درخت نر و ديگري نام درخت ماده مي باشد . در بعضي مناطق بلوچستان به آن پيش مي گويند.
موارد استفاده : از برگ آن حصير ، سبد، كلاه و سيواس كه يك نوع كفش محلي است مي بافند . در افغانستان از دانه هاي آن تسبيح مي سازند .